Martin Rijntjes
Hoi, ik ben Martin Rijntjes, klosser en gepassioneerd kleuterleerkracht.
Inmiddels ben ik aan mijn derde school toe en heb grote verschillen aan den lijve ondervonden.
Ik heb me mogen ontwikkelen tot IB-er (niet actief), onderbouw-coördinator en lees- en gedragsspecialist.
Mijn hart ligt bij de kleuter, daar kan ik mijn eigen creativiteit in kwijt en mag ik zelf kind zijn maar heb bovenal de mogelijkheid om een belangrijke bijdrage te leveren aan de basis van een nieuw mensenleven.
Kleuters inspireren mij, ik leer van ze, elke dag opnieuw.
Het wordt de hoogste tijd dat de kleuter weer kind mag zijn en dat de autonomie van leerkrachten en scholen weer hersteld wordt. Kleuterleerkrachten zijn degenen die er verstand van hebben en daadwerkelijk weten hoe ze verder moeten kijken dan enkel eenzijdige opbrengsten, zij moeten het roer weer in handen krijgen. De opleidingen zijn het jonge kind verplicht weer goede leerkrachten af te leveren die kennis van de ontwikkeling van kleuters hebben en weten wat zij moeten doen om vooral dicht bij het kind te blijven en aan te sluiten bij de ontwikkeling i.p.v. omgekeerd.
Ik blijf me verbazen over het feit dat beleidsmakers / inspectie / besturen en directies met een enorme plank voor de kop blijven rondlopen en gewoonweg niet willen zien dat het formele leren pas begint wanneer er een goede stevige brede basis is om op te kunnen bouwen. Het onderwijs is een bedrijf geworden, het gaat om gewin, uitgedrukt in scores, scholen en kinderen worden afgerekend, de focus op kennis en prestige gaan volledig voorbij aan het geluk van kinderen en hun individuele kwaliteiten. Onderwijs is momenteel gestoeld op onze volwassen verwachtingen en eisen, onze arrogantie kent geen grenzen en de kinder- en leerkrachtmishandeling neemt schrikbarende vormen aan.
Vanaf het ontstaan van de basisschool heb ik op mijn eigen manier gestreden voor het bestaan en de erkenning van de kleuter en daarom ben ik heel erg blij dat ik in april 2012 in Utrecht mocht spreken en één van de mede-oprichters mocht zijn van de WSK.
Hoi Martin,
Wat heb je dit goed gezegd en wat kan ik me daar goed in vinden!
Wij kennen ons nog uit een”grijs “verleden en vandaar dat ik mijn vraag op jou richt.
Onder het bestuur van Meerderweert kwam de vraag of er een aantal mensen wilden meedenken in een soort denk-tenk over het jonge kind.
Hier had ik wel oren naar en wij moeten hierbij een soort rode draad uitzetten waaraan we dan belangrijke zaken van het jonge kind aan koppelen.
Dit is natuurlijk niet zomaar wat en daarom dacht ik aan jou. We hoeven het wiel niet uit te vinden als jullie werkgroep daar waarschijnlijk al heel goed over heeft na gedacht.
Wij willen aan jou vragen of jij genegen zou willen zijn om met ons een keer samen te gaan zitten waar jij ons op de goede weg kunt zetten en waar we ook geen belangrijke zaken t.a.v. het jonge kind vergeten.
Bovendien vind ik het leuk om je nog eens te zien !!!
Groetjes Liz Schaap-Zuyderwijk