Katja schrok enorm toen ze het eerste rapport van haar 4‐jarige zoon zag. Dit rapport bestond uit een soort uitdraai van het zogenaamde leerlingvolgsysteem. Het was een vijfpuntsschaal met in het midden het gemiddelde kind.
“Dat gemiddelde kind is dan wat je conform je leeftijd zou moeten kunnen. Wijk je af, dan loop je ‘achter’ of ‘voor’ op je ontwikkeling. Ze meten op geletterdheid, gecijferdheid, logisch denken,
taakgerichtheid en nog meer van dat soort volwassen termen. Ik ben zo erg geschrokken van dit rapport. Ik wist wel dat ze een leerlingvolgsysteem op zijn school gebruikten, maar als je het zo onder je neus krijgt dan voel je pas wat het betekent. Mijn kind wordt opgedeeld in eigenschappen. Gefragmenteerd. Een optelsom van delen. En daarna vergeleken. Vergeleken met een zogenaamd gemiddeld kind. Wie is dat gemiddelde kind vraag ik me af. Wie heeft dat monster gecreëerd waar mijn kind volgens de school mee moet concurreren? Ik heb altijd de mening gehad dat een kind een ontwikkelingslijn volgt en dat hij of zij zijn eigen weg en tijd daarvoor neemt. Nu ineens wordt mijn kind gemeten, bekeken, gescoord.
Ik voorzie een generatie met diepe existentiële problemen en identiteitsverwarring. Het is aan ons als mensen/ ouders/ leerkrachten om dit te stoppen. Om onze kinderen weer de vrijheid van ontwikkeling als authentieke mensen terug te geven.”
1 Comment