Om leesrijpheid adequaat te meten is een goed werkend instrument ontwikkeld: de leesrijpheidstoets.
Eerst vraagt men het kind zijn naam, ‘mamma’, ‘pappa’ en andere namen, woorden en losse letters te schrijven – dat is de schrijfproef. Vervolgens maakt men met de gebruikte letters klankzuivere nieuwe woorden – drie van drie letters en twee van vier letters – en laat men het kind deze woorden lezen. Dit is de leesproef. Zie ‘conventioneel lezen’, ‘conventioneel schrijven’ en ‘proeven’.
Een kleuter is toch geen schoolkind? En als een kleuter nier leesrijp isIk sluit me aan bij de vorige reactie.
RT @kleuteronderwys: ABC-WSK: Leesrijpheidsproef : Om leesrijpheid adequaat te meten is een goed werkend instrumen… https://t.co/qOpbdeMj…
Leesrijpheid? Laat de kleuters spelen en ze komen er vanzelf toe. In Rusland is een school waar de leerlingen in 1 jaar de middelbare school doorlopen. Dat hoeven we dus echt niet in de kleutertijd te gaan doen allemaal. Spelen is oneindig veel belangrijker aangezien een mens enkel kan leren waartoe het de zintuigen en ervaringen heeft. Zonder zintuigontwikkeling is leren onmogelijk en zonder ervaringen heeft men geen enkel idee wat men leert. En beiden zijn nu al een steeds bepalender punt voor de leerontwikkeling. Men weet dat een moe oog uiteindelijk blind wordt wanneer het niet gestimuleerd wordt om te zien. Gewoon omdat de hersenstructuren niet worden aangelegd of onderhouden. Dat geldt ook voor de andere zintuigen. Waar geen gebruik van wordt gemaakt vergaat eenvoudig weg. Dus kinderen moeten zeer intensief de zintuigen gebruiken en wel alle zintuigen, gelijktijdig en verbonden met denken, voelen en willen. Ervaringen zorgen ook voor de hersenstructuren die voor al het latere leren bepalend zijn. Zijn het kale en losse bepalingen, dan is een samenhangend denken later onmogelijk.
Gerry Grimm liked this on Facebook.
Karin Stalenburg liked this on Facebook.