Leerjaar 1: stil, teruggetrokken, zoekt weinig uitdaging, komt op het eind van schooljaar 1 een beetje los. Tekenen is haar uitlaatklep. Kan prachtig tekenen voor haar leeftijd. Met haar intelligentie is niets mis, dat laat ze via haar schitterende tekeningen zien.
Leerjaar 2: begin periode blijft ze stil. Heeft lange tijd nodig om zichzelf te laten zien en horen. Via haar tekeningen kan ik zien, dat ze zich ontwikkelt en blijft ontwikkelen. De toetsen maakt ze ook voldoende. Als juf zijnde, kijkend uit mijn kleuterhart zou ik ouders willen adviseren om haar extra tijd te gunnen. Vooral op sociaal-emotioneel gebied. Haar vriendinnetjes waren destijds ook voornamelijk groep 1 leerlingen. Ze had ook nog totaal geen belangstelling voor letters, lezen of werkboekjes.
Advies IB-er / school afspraken: toetsen zijn te goed en dus moest ze over naar groep 3.
Groep 3: klapte dicht (wat wij hadden opgebouwd, was verdwenen), onzeker en faalangstig. Letterkennis kwam niet op gang. Via haar tekeningen liet ze zien, dat het niet goed ging met haar. Ze wilde ook niet meer naar school. Een kind wat zindelijk was, plast weer regelmatig in haar broek. Ze vertelde zelfs regelmatig dat ze niet meer wilde leven!!! Een meisje van net 6 die zoiets groots zegt. Toen ik dit hoorde werd ik boos. Boos op het systeem, boos op mijn collega’s. Zie je nu wel, wij ZIEN het niet VERKEERD, maar wij worden niet geloofd, omdat cijfers zwart/wit op papier staan. Deze leerling moest groep 3 ‘over’ doen. Ik hoop van harte dat ze weer mooi gaat tekenen en dat ze weer met plezier naar school toe gaat. Ze heeft een flinke deuk opgelopen en dat voor haar jonge leeftijd. Het had zo niet gehoeven. Als zij (en vele anderen) de tijd zouden krijgen. De tijd om zichzelf te kunnen ontwikkelen op alle gebieden.
Laat scores van de Cito-toets niet bepalen of ze wel of niet ‘moeten’ doorgaan. Geef de kleuterjuf en/of meester het vertrouwen terug. Ook het magisch denken heeft ruimte nodig. Nu ‘moet’ alles zo realistisch mogelijk zijn, maar een kleuter heeft het magisch denken nodig. Kleuters leren zo met verschillende emoties omgaan. Als daar geen ruimte voor is, als zij daar niet in mogen ontwikkelen en in mogen groeien, dan krijgen wij straks een generatie die niet weet hoe hij/zij met deze emoties om kunnen gaan.Overigens ben ik geen KLOSSER (helaas). In 2008 ben ik afgestudeerd. Ook geen specialisatie gehad m.b.t. het jonge kind (helaas). Veel ervaring opgedaan bij fijne collega’s (klossers) en in een periode waarin je nog wel vanuit de belevingswereld van het kind (het magisch denken) kon en mocht werken.Ik wil graag opkomen voor de kleuter, voor de juffen en meesters met een kleuterhart, voor mijn eigen werkplezier en voor mijn eigen kinderen!Laat de kleuter kleuteren….. Wat is nu 1 schooljaar extra op 8 basisschooljaren? Op een mensenleven? Kies voor persoonlijke groei, voor gelukkige kleuters en schoolkinderen. Kies voor kinderen die met plezier naar school toe gaan en zelfverzekerd zijn. Kies voor gezonde groei! Dan wordt er ook gekozen voor een gezonde maatschappij voor in de toekomst!
Mijn mail kan ik oneindig door laten gaan, maar ik hoop mijn standpunt zo wel neergezet te hebben.
Bedankt voor uw tijd en aandacht.
Met vriendelijke groet, (naam bij redactie bekend)
Bianca Krijnen liked this on Facebook.
Yvonne Dijns liked this on Facebook.
Carla Verstegen liked this on Facebook.
Esther Bremmer liked this on Facebook.
Tineke Timans-Franse liked this on Facebook.