‘Burgerlijk ongehoorzaam’? (32)

Nanny is als het ware ‘burgerlijk ongehoorzaam’: op papier heeft ze haar organisatie op orde, maar in de praktijk werkt ze zo niet in haar groep. Eigenlijk wil ze dit helemaal niet, maar ze moet wel omdat ze zich niet kan conformeren aan de nieuwe aanpak en eisen van haar school/directie. Even een kijkje bij haar op school:

“Sinds een half jaar heeft iedere leerkracht bij ons op school een eigen laptop. Hartstikke fijn, vinden de meeste collega’s. Kunnen ze direct ter plekke in het schoolsysteem alles noteren: observaties, notities etc. Sindsdien zie ik zeer regelmatig ook mijn kleuterjufcollega’s achter hun toetsenbord zitten als ik hun klas even binnenloop onder schooltijd. Dit gaat ten koste van het contact met de kinderen.

Ik had aan het eind van het vorige schooljaar 34 kleuters onder mijn hoede.

• van de 34 leerlingen hadden er 7 een handelingsplan.
• via de peuterspeelzaal waren er 5 kinderen binnengekomen met een zgn. warme overdracht. Deze hadden extra begeleiding nodig op meerdere gebieden (door de inspectie wordt de aandacht voor VVE kinderen binnen ons bestuur onderzocht!).
• 3 kinderen waren zgn. herfstkinderen. Heel erg jong en nog niet toe aan het “programma” van groep 2. Toch moest ik proberen deze kinderen zover te krijgen(!) dat ze naar groep 3 konden gaan in het nieuwe schooljaar. Want een verlengde kleuterperiode …..liever niet. Dus…in plaats van lekker vrij te spelen en te ervaren, zaten ze regelmatig in een aandachtgroepje waar ik ze dingen aanbood waar ze eigenlijk niet aan toe waren.
• regelmatig stroomden er nieuwe vierjarigen binnen die ook extra tijd en aandacht nodig hadden om zich prettig en veilig te voelen. De juf was hun enige houvast in het begin.
• de kinderen met een handelingsplan en de VVE kinderen moesten dagelijks in de kleine kring aan het werk met de juf.
• daarnaast zat in het weekprogramma dagelijks een kleine kring met groep 2 voor rekenen en taal verwerkt.

“Maar je hebt toch het symbool voor uitgestelde aandacht?” kreeg ik te horen als ik zei dat dit in een kleutergroep niet altijd zo werkt. Een kind van net 4 jaar wil NU aandacht en niet over 5 of 10 minuten.

Nu kun je je afvragen hoe het kan dat die kinderen dan zo geselecteerd zijn: aandachtgroepjes, handelingsplankinderen etc. Dat vind ik eigenlijk het ergste aan het verhaal. Dat doe ik zelf! Of laten we het zo zeggen: ik zit in een organisatie die dit veroorzaakt:

• twee keer per jaar groepsoverleg met de IB er: de kinderen worden een voor een doorgesproken.
• HGW: twee keer per jaar groepsoverzichten maken + twee keer per jaar groepsplannen maken.
• klassenconsultaties van de IB-er die observaties komt doen.

Omdat de inzichten zijn veranderd, de maatschappij is veranderd, de kleuter is veranderd sinds pakweg 10 jaar geleden, en de inspectie resultaten eist aan het eind van groep 8, zijn de volgende discussiepunten uit den boze:

• kleuters ruimte geven om zich te ontwikkelen
• de tijd die kleuters nodig hebben om uit te groeien per ontwikkelingsgebied
• het belang van het vrije spel
• het nog niet toe zijn aan een bepaald aanbod (met name letters aanleren)
• het nog niet toe zijn aan het werken in het platte vlak
• toets gegevens van groep 1 kinderen zeggen niets over het niveau een jaar later

Tenslotte: ik ben niet in staat om mijn visie over het werken met en het kijken naar jonge kinderen en hun ontwikkeling over te brengen naar de directie en andere instanties die zich bezighouden met de school. Ik voel dat zelf als een falen naar het jonge kind toe. ”Ik stond erbij en ik keek er naar…….” Ik kijk er naar EN ik doe er, noodgedwongen, aan mee.”