Het gaat al een tijd niet goed met het onderwijs aan kleuters.
Tja elke ingewijde in het kleuteronderwijs: namelijk de mensen die de Klos hebben gevolgd zijn uiteraard niet blij met deze woordspeling.
Voor de niet ingewijde mensen: De Klos is een afkorting voor Kleuterleerkracht opleidingsschool. Dit was een op zichzelf staande opleiding die puur gericht was op de kleuterleeftijd. Er werd rekening gehouden met de peuterontwikkeling en de schoolkindontwikkeling omdat de ontwikkeling van een kleuter niet start op zijn 4e jaar en stopt op zijn 6e jaar.
Je bent als je naar de kleuterschool gaat nog niet allemaal 4/4plus maar je komt op je vierde naar school en dat kan aan het begin van het schooljaar zijn, maar ook halverwege of tegen het einde.
Het fijne aan deze onderwijsvorm is dat het niet uitmaakt in welke fase je bent in je ontwikkeling er wordt rekening gehouden met het feit dat je ontwikkelingen niet allemaal op hetzelfde niveau zijn. Er zijn ook verschillen tussen kinderen die dezelfde kalenderleeftijd hebben. Het ene kind is b.v. heel talig ingesteld en het andere kind is verder met zijn motoriek.
Dit is waar een kleuterleerkracht rekening mee houdt. Dat is waarschijnlijk een van de belangrijkste verschillen in de ‘oorspronkelijke’ manier van onderwijs en volgens mij, en velen met mij, de beste en enige manier van onderwijs aan kleuters. Als je met al deze zaken rekening wil houden is het onmogelijk een van dag tot dag verdergaande methode te gebruiken. Geloof mij ik heb het moeten doen en het is onverenigbaar. Of je geeft het kind niet wat het nodig heeft of je past de methode aan. Dit laatste mocht niet dus kwam het erop neer dat je het kind niet mocht geven wat het nodig had. Dat mocht gek genoeg wel!
Dus: geen methodes, geen kinderen een uur lang in de kring en vervolgens nog een uur aan tafel met een opdracht die niet aanspreekt, vrij spel, leren observeren, kleuterdidaktiek, kleuterpedagogie, ontwikkelingen bestuderen, de kleuters volgen eventueel sturen maar niet te rigoureus, huishoeken en bouwhoeken die verdwenen zijn weer introduceren, conflicten van kinderen onderling in deze hoeken observeren en gebruiken om hun sociale ontwikkeling zo nodig te sturen.
(ingezonden nav vraag Nieuwsbrief WSK – oktober 2019 – JH)
Ik ben nieuw op deze website. Na 17 jaar overweeg ik om te gaan herintreden in het onderwijs, dus het is voor mij interessant om de nieuwste inzichten te lezen. Maar wat mij verbaast aan hoe de onderwijswereld blijkbaar veranderd is: geldt het inspelen op de fase in de ontwikkeling van een kind niet voor álle leeftijden? Ook kinderen van, zeg, 10 jaar kunnen behoorlijk verschillen in ontwikkeling. Oftewel: het soort onderwijs dat hier voor kleuters bepleit wordt, lijkt mij ook veel beter voor het oude kind. Hoe kijken jullie daar tegenaan?
Ik zou het echt heel erg fijn vinden als de KLOS of een andere opleiding specifiek gericht op kleuters terug komt! Dan zou ik die opleiding gelijk gaan volgen en meerderen met mij denk ik! Ik heb van veel mensen om mij heen al vernomen dat zij niet de Pabo of iets willen gaan doen. Maar echt een opleiding gericht op kleuters.
Dus laten wij met zn allen hopen dat deze opleiding of iets wat er op lijkt terug komt!!
Helemaal mee eens, wanneer wordt een kleuter weer echt kleuter.
Wanneer mag een kleuter weer zijn eigen beleving wereld invullen,
wanneer hoeft een kleuter niet meer die volwassene in zak vest voor maat te zijn.
Zo kan ik nog wel even door gaan, maar de beleving wereld van een kleuter is de “aha erlebnis ”
en geen domme toets afname,wat willen we daar mee bereiken?
De oude kleuter juf opleiding ging uit van de kleuter in zijn totaliteit , deze leeftijd is zo,n belangrijke fase in de ontwikkeling dat wanneer we deze ontwikkeling gaan storen er menig ontwikkeling stoornis om de hoek komt kijken.
Het ontdekken van de wereld in zijn eigen tempo, o p zijn eigen wijze geholpen door de kleuter leidster zal effectiever zijn dan menige test.
Het is gewoon heel belangrijk dat er weer een gedegen kleuteropleiding komt. Kijk naar de uitzending van Lubach over het lerarentekort! Wellicht ligt hier de oplossing. Jongens zien af van de Pabo vanwege de onderbouwstage (even kort door de bocht). Als er nu een aparte kleuteropleiding binnen de Pabo zou zijn, dan zal dat zeker ten goede komen aan de onderwijskwaliteit (inhoud!) En de jongens kiezen eerder voor de Pabo. Twee vliegen in één klap!
Ik zou meteen starten met de kleuter opleiding als die er zou zijn!!! Laat maar komen!!
Gelukkig herken ik mijn school niet in het verhaal van M. Spijtig dat het op scholen nog wel zo gaat. Directeur op onze school is ook nog van de KLOS, ik denk dat dat veel uitmaakt. Maar voordat zij er was hebben we veel “gestreden” inmiddels is ook groep 3 bij ons erg speels en motiverend voor de kinderen.
Zucht…… waar….. helemaal waar en herkenbaar. Ik kon niet anders, sinds dit schooljaar, te besluiten in te gaan vallen tot gr 6. . Ik kon het vast werken in de kleuterklas echt niet meer opbrengen door alles wat ik moest doen wat totaal niet bij kleuters past. ( methodes, taakkaarten, beoordelingsrapporten, met o, m, v, g , nooit echt zand in de zandtafel, niet met schoenen mogen in de buiten zandbak, 3 kleine kringen in een half uur moeten doen uit bv een boekje met droge taaloefeningen)) De frustratie dat ik het in mijn eentje niet kon doen laten inzien bij collega’s en dus ook geen verandering kon bewerkstelligen heeft me dit doen besluiten. Positief ingesteld als ik ben voldoe ik op deze manier toch aan mijn eigen behoefte creatief te kunnen handelen, kinderen daadwerkelijk te willen zien en daarop in spelen. Ik zie het als een nieuwe uitdaging. Maar blijf boven alles proberen uit te dragen dat ik me zorgen maak, grote zorgen over de basis die niet altijd gedegen is in de kleutergroepen. Balen, want ik weet zeker dat iedere collega alles doet wat hem en haar goed dunkt en naar eer en geweten uit de kleuter wil halen wat er in zit. Maar feit is, dat de KLOS ons zo veel heeft gegeven om kleuters echt te kunnen snappen, te doorgronden en te begeleiden vanuit hun eigen beginsituatie. We werden aangeproken op onze creativiteit en gestimuleerd kinderen te laten leren vanuit betekenisvol spel. We maakten daardoor veel zelf. En meer. We konden onze eigen ziel er in leggen. Eigenlijk de manier wat we heden ook vragen van al onze leerlingen, zgn eigenaarschap, zelfstandigheid, samenwerking, sociale vaardigheden, balans in doelgerichte bewegingen. Doelgericht, altijd en overal en geïntegreerd in alle lessen. En dat kan echt nog steeds. Ook met alle moderne middelen die we tot onze beschikking hebben. Vandaar dat we spraken over ‘kleuterleidster’. Ik mis het, dat wel, zeer. Wie weet… ooit…en natuurlijk gebeurt er ook heel veel moois!
Helemaal met je eens als Klosser, ook de ervaring dat niet het kind maar de methode en Cito leidend is.
Gelukkig zie ik ook dat er jonge mensen zijn die dat weer oppakken met behulp van bewegend leren in groep 3 en kleuters geen toetsen meer afnemen en begrijpen dat spelen ontwikkelen is.