Mijn vraag is:
Ik moet de overstap gaan maken en dus omschakelen met mijn klas naar werken met planbord, waarbij de kinderen zelf kiezen en zelf hun werk leren plannen.
Hoe leer ik ze dit zo soepel en duidelijk mogelijk aan?
Ze zijn nu gewend om in vaste groepen te werken, aan een activiteit of in een hoek die ik voor hen uitkies. Een systeem dat gewoon gedurende de week doordraait, dus iedereen komt overal vanzelf aan de beurt.
Zijn kleuters al zo ver dat ze zelf kunnen plannen?
3 moet werkjes en 2 mag werkjes per week.
Hoe pakken jullie dit aan. Of hoe leer je ze dit het makkelijkst aan?
Wat is jullie ervaring met bijv. de tijd die dat kost?
Ik heb een gewoon planbord met magneetplaatjes.
Graag je reactie onder dit bericht of stuur een mail naar lidaboonstra@wsk-kleuteronderwijs.nl. Zij stuurt de reacties door.
Strikt genomen werk ik dus meer met een kiesbord dan een planbord.
Mijn man benoemt het treffend: een ‘verdeel-en-heers-bord’.
Want als ik geen grenzen stel aan het aantal kinderen in een hoek of aan een tafel, merk ik dat ik het een stuk moeilijker vind om iedereen in een zo rustig mogelijke omgeving te begeleiden.
Hoe gaat dat in groepen zonder restricties? Ik ben benieuwd.
Ik ben een kleuterjuf sinds ’81, met de oude klos opleiding. Kleuters kunnen prima eigen keuzes maken sterker nog…ze MOETEN eigen keuzes maken. Ik schrik een beetje van het feit dat de juf bepaald waar het kind die dag mee moet spelen. Hoeveel zie je dan van het kind? Juist door het kind zelf te laten kiezen zie je ‘wat voor vlees je in de kuip hebt’. Is het ondernemend? Houdt het van veilig? Zoekt het contact met meerdere kinderen? Of juist geen contact? Wij maken nog gebruik van het oude ‘arbeid naar keuze bord’. De kinderen hangen hun kaartje op bij wat ze willen gaan doen, willen ze iets anders dan kijken de kinderen zelf waar plaats is en verhangen hun kaartje. 3 verplichte werkjes is voor ‘oudste’ kleuters te doen (wij doen dat na de voorjaarsvakantie) maar voor jongste kleuters te veel vinden wij 1 werkje tot de voorjaarsvakantie, daarna 2 per week. Spelen en zelf ontdekken is zo waardevol daar kan geen ‘juffenwerkje’ tegenop. Meestal kiezen de kinderen zelf wanneer ze het werkje willen doen. Kinderen die dit spannend vinden, of ongerust zijn of het wel gaat lukken, stimuleren we om het ‘snel’ te kiezen. Dit werkt prima en je leert je doeners en denkers, doorzetters en afhakers goed kennen. Sterkte met ondervinden en een planbord werkt prima, mits je de keuzes van de kinderen vertrouwt en respecteert.
Hallo,
Hoe je wilt gaan werken hangt erg samen met je visie op het jonge kind. Ik heb op scholen gewerkt met een kiesbord waar de kinderen vrijblijvend konden kiezen uit de beschikbare hoeken en dat een selectie kinderen ingepland werd op bepaalde momenten om een geleide activiteit met de leerkracht te doen, scholen met een weektaak waar dan gedifferentieerd werd in groep 1 en groep 2 en op dit moment werk ik op school zonder kiesbord en zonder vaste taken. Ook weet ik dat scholen met een planbord werken waar de kinderen met magneten en/of staafjes precies aan kunnen geven wie, wat, wanneer gaat doen.
Zelf vind ik het erg prettig op de manier hoe wij nu werken. Kinderen kiezen vrijblijvend (zonder kiesbord, dus lopen er gewoon heen), af en toe zit er een restrictie op een bepaalde hoek. Bijvoorbeeld: door langer buitenspel is er minder tijd voor spelen/werken binnen, een aantal hoeken zijn niet beschikbaar. Of de kinderen kiezen iets uit de kasten.
Wij nodigen de kinderen uit of sluiten bij een groepje kinderen aan wanneer we iets met ze willen.
Over het plannen met kleuters zijn de meningen verdeeld. Onderzoek toont geloof ik wel aan dat de meeste kleuters nog niet beschikken over de vaardigheid om ver vooruit te plannen. Hoe ik het zie is dat kleuters het plannen leren in kleine stapjes. Bijvoorbeeld bij een knutselactiviteit vouw je eerst het blad dubbel, dan smeer je lijm op de randjes en dan plak je het blad op je grote vel (simpel bijvoorbeeld), of als we naar buiten gaan loop je naar je jas, trek je hem aan en probeer je je rits dicht te doen. Deze kleine stappenplannen zijn te overzien, vooral voor jongste kleuters. Het zelf inplannen van werkjes past niet bij mijn visie op het jonge kind maar nogmaals, het hangt van je visie af wat je zelf wilt. Ik weet dat Dalton scholen bekend staan om (week)taken.
Helma Brouwers schrijft in haar boek Kiezen voor het jonge kind hier ook stukjes over.
Succes!
Weken met een planbord is prima te doen.
Zo kom je er ook achter wie er makkelijk iets aanpakt en voor wie een opdracht van buiten een hindernis vormt.
Je kunt ook goed differentiëren met het werken met planbord: de kinderen die niet op tijd gaan beginnen help je een handje. Je hangt gewoon hun naambordje ergens waar ze moeten starten. Of je stelt voor een groepje kinderen dat ze verplicht eerst op ma-di-wo een werkje doen en verder mogen kiezen.
Dat werkt goed bij mij.
Verder vind ik het geweldig dat spelen en werken tegelijk kan plaatsvinden, dus kan ik enige aandacht geven bij een werktafel terwijl de rest zichzelf al vrij goed bezighoudt met spelen.