Toen Diny na ruim 40 jaar afscheid nam van het basisonderwijs kwam er een stukje in de plaatselijke krant getiteld ‘Spelen wordt te veel onderschat’. Na een onderbreking van 5 jaar in de middenbouw, schrok ze van het veranderde onderwijs in groep 1 en 2.
“Toen ben ik erg geschrokken van de hoeveelheid toetsen en screenings. Er werd een grote hoeveelheid tijd besteed aan het leren van cijfers, letters, terwijl ze volgens mij, dat zeer snel in groep 3 en 4 leren, dus zonde van al die verloren speeltijd. Deze speeltijd zou beter besteed kunnen worden aan het spel in de bouwhoek, waarin kinderen ruimtelijke ontdekkingen doen die ze niet snel zullen vergeten. Helaas is daar in de resterende tijd van de basisschool geen tijd meer voor. Ook in de poppenhoek leren ze hoe je met elkaar om moet gaan op sociaal‐emotioneel gebied.
Toen ik een oud‐collega tegen kwam, zei zij: “Over een aantal jaren lopen ze allemaal de deur plat bij de speltherapie, omdat ze dat veel te weinig gedaan hebben in de kleutergroepen”. Thuis wordt er ook minder gespeeld door de komst van de computer, iPad en de hoeveelheid kinderprogramma’s op de tv.”
