Marlies is oud-leerkracht basisonderwijs, speltherapeut en trainer. In haar praktijk merkt ze dat de speeltijd in de kleuterbouw steeds meer wordt gereduceerd. Ook na school is er steeds minder aandacht voor fantasievol samenspelen. Scholen zijn over het algemeen meer geïnteresseerd in programma’s die ‘leeropbrengsten’ opleveren. Terwijl spel op een indirecte manier zoveel meer te bieden heeft. Al is het alleen maar op het gebied van taal. Ervaren leerkrachten die in staat zijn om de spelkwaliteit te stimuleren, worden geremd of gaan gedesillusioneerd van school. Bij de meeste opleidingen worden de nieuwe leerkrachten vrijwel niet getraind om de spelontwikkeling te stimuleren of een verstoorde spelontwikkeling te herkennen. Kortom: spel raakt steeds meer ondergeschikt. Het aantal kinderen met sociaalemotionele problemen neemt schrikbarend toe.
Ter illustratie het volgende voorbeeld, het gaat over de vierjarige Lucia, opgetekend september 2012:34 “Lucia was een leergierig meisje. Al op peuterleeftijd was het kind bezig met het schrijven van ‘lettertjes’ en was er een opvallende grote interesse in de wereld om haar heen. Lucia was dan ook enorm trots toen ze na haar vierde verjaardag naar ‘de grote school’ mocht.
Op Lucia’s eerste schooldag mocht het meisje visjes inkleuren, van klein naar groot. Daarboven had ze zelf ‘VSI’ geschreven. De leerkracht vertelde zowel aan de beteuterde Lucia als haar moeder dat dit foutief was. Vanaf de tweede dag is Lucia alleen nog maar huilend uit school gekomen. Niet zeurend door vermoeidheid, maar echt in tranen. Ook begon het meisje te bedplassen en klaagde de kleuter over buikpijnen.
In de klas had ieder kind zijn eigen bakje staan met zijn/haar werkjes erin. In die van Lucia lag na enkele weken nog steeds het werkblad vis. Bij navraag door moeder, antwoordde de juf dat Lucia nog steeds aan dat werkblad zat tot het kind VIS goed geschreven had… Bij inzage van haar andere ‘werkjes’, bleek dat het kind alleen nog maar werkbladen gemaakt had! Allemaal Cito gericht; grootklein, leeg-vol etc. Geen tekening of knutsel te zien!
De assertieve moeder van Lucia heeft direct een gesprek met de IBer aangevraagd. Op de vraag of de kinderen überhaupt nog wel speelden in de klas, kwam een wel heel beangstigend antwoord.
Door de visie/missie van de nieuwe directrice was het spel uit de klas gehaald en waren de lessen volledig ingesteld op de Cito. Zelfs de huishoek was verdwenen. Lucia was een leergierig meisje…“