Het is inmiddels alweer ruim vijf jaar geleden dat de WSK het zwartboek publiceerde met 100 verhalen van verontruste kleuterleerkrachten.
Dit zwartboek heeft ontzettend goed geholpen om de problematiek in het kleuteronderwijs onder de aandacht te brengen. Mede door dit zwartboek hebben we als WSK samen met de kleuterleerkrachten al wat mooie verbeteringen voor elkaar kunnen krijgen in Den Haag. Zo is bijvoorbeeld de verplichte CITO-toets voor kleuters afgeschaft met ingang van 2021 en kunnen kleuters een jaar doubleren zonder dat dit later vervelende gevolgen heeft.
Wij zijn natuurlijk onwijs blij met en trots op deze veranderingen! Maar we stoppen hier niet!
Nog steeds horen wij regelmatig alarmerende verhalen uit de praktijk. Kleuters die belast worden met materiaal dat eigenlijk pas voor groep 3 bestemd is. Kleuters die daardoor hun plezier in school verliezen. Maar ook zeker kleuterleerkrachten zelf die steeds meer het plezier in hun werk verliezen.
Er is daarom nog genoeg werk aan de winkel! En daar hebben we jullie natuurlijk bij nodig!
Voor een Zwartboek 2.0: Waar staan we in 2019? zijn we weer op zoek naar verhalen uit de praktijk. Waar lopen jullie tegen aan? Kennen jullie een mooie anekdote of een pakkende quote die het leven als kleuterjuf in 2018-2019 goed weergeeft? Is er iets dat je echt van het hart moet?
Wij zijn geïnteresseerd in al deze verhalen! Voor veel mensen buiten het onderwijs is het vaak lastig om een beeld te vormen van het werk van een kleuterleerkracht in het huidige onderwijs. Met dit soort verhalen gaat er voor hen een wereld open en kunnen er oplossingen gezocht worden!
Jouw bijdrage kan worden opgestuurd naar: zwartboek2019@wsk-kleuteronderwijs.nl
Het is natuurlijk mogelijk om anoniem je verhaal te doen of met vermelding van alleen je voornaam. Geef dit even aan in je mail.
In 2013 ben ik vervroegd met pensioen gegaan. Zolang ik werkte in mijn kleuterklas heb ik geprobeerd om naar de ontwikkeling van geniet van de het individuele kind te kijken. Veel energie gestoken in het begeleiden van
collega’s, vooral kennis doorgeven van de ontwikkeling van het jonge kind.
Ik blijf betrokken en zie dat bewegingsonderwijs ver achter blijft. En dat terwijl jonge kinderen zoveel behoefte hebben aan beweging. Al bewegend verkennen ze de wereld en doen daarbij onmisbare ervaringen op.
Ik zou willen oproepen om weer dagelijks bewegingsonderwijs, geleid en vrij, te geven.
En lieve mensen, laat je verwonderen.