Om de Tweede Kamer ertoe te bewegen om naar de praktijk te luisteren in plaats van naar de theorie lanceren wij: DE VRAAG VAN DE WEEK
Indien de vraag jou persoonlijk raakt, reageer dan kort met een eigen ervaring. De WSK zorgt er vervolgens voor dat jullie ervaringen bij de Tweede Kamer terecht komen.
Ken jij betrokken kleuterleerkrachten die overspannen thuis zitten vanwege meningsverschillen over het aanbod aan kleuters? Laat het ons dan aub weten. Dit kan volledig anoniem.
Reageren kan hieronder maar ook via mail kerngroep@wsk-kleuteronderwijs.nl
Helaas ben ik zelf die leerkracht die (in 2017) overspannen thuis kwam te zitten.
Ooit een bevlogen en betrokken kleuterjuf…
De waarden van het kleuteronderwijs, zoals: uitgaan van de leefwereld, aansluiten bij de ontwikkeling van het kind / beginsituatie en zo de intrinsieke motivatie stimuleren, en gebruik maken van de magische wereld van de kleuter werden weggezet als ‘niet meer van deze tijd’ . Ik zou mijn eigen ontwikkeling tegenhouden en niet meegegaan zijn met de veranderende tijd.
Alvast groep 3 leerstof aanbieden bij de kleuters… Of ze er aan toe waren, ontwikkelingspsychologisch gezien, daar werd niet naar gekeken. Inprenten, oefenen en nog eens oefenen, zodat er geen ‘uitval’ / achterstand zou zijn bij de overgang naar groep 3. Het mag duidelijk zijn dat ik zo’n leerkracht niet was en niet wilde worden. Gevolg: Frustratie, verdriet, fysieke en mentale klachten wat resulteerde in het einde van mijn 36 – jarige onderwijsloopbaan…
Ik ben zelf een zeer betrokken kleuterleerkracht. Heel bewust heb ik ooit gekozen om de specifieke opleiding voor kleuteronderwijs KLOS, te volgen. Dan weet je veel, je doet veel, je bent beredeneerd super enthousiast, je ziet kinderen groeien in hun eigen kracht met hun ouders er bij. Je zit in je eigen kracht en stuurt en begeleidt elke kleuter in deze kracht met overtuiging, ervaring, heel doelgericht verbindend en met liefde voor het vak van ‘kleuterleidster’ naar een kind vol zelfvertrouwen, dat plezier heeft en houdt omdat het de tools aan gereikt krijgt op het juiste moment dat het er aan toe is en niet eerder of te laat. De intrinsieke motivatie wisten we aan te wakkeren op het juiste moment omdat we hebben geleerd echt te kijken en te weten wat een kleuter aanspreekt en wil leren. Ogenschijnlijk lijkt dit vrij. Het is dan namelijk niet te stoppen in een methode of in een vaste planning voor een heel jaar. Mensen die kleuters niet snappen snappen ook niet dat kleuters niet op 1 moment kunnen laten zien wat zij daadwerkelijk wel en nog niet beheersen. Zij uiten zich ( verbaal ) nog niet op die manier omdat hun linker en rechter hersenhelften nog niet kunnen samen werken zoals bij kinderen van af oudere leer- schoolkinderen.
Een heel verhaal. En zelfs nog zeer incompleet. Om nog maar te zwijgen over alle waardevolle praktische kennis waar we onze kennis en liefde voor het vak voor kleuters hebben verrijkt vanuit de opleiding en hebben verrijkt door onze jarenlange ervaring en expertise. Ook verwerkt in elke tijd waarin de digitale mogelijkheden mee zijn genomen.
En ja ja ja……. frustrerend dat je niet meer kan worden begrepen omdat sinds 1984 de specifieke kennis van het kleuteronderwijs volledig in rook is opgegaan sindsdien. Het specifieke aanbod zo passend bij de specifieke kleuter zoals eerder beschreven past niet meer in het plaatje van elke pabogerelateerde opleiding. Directies willen ook uit onmacht en onwetendheid ook nog steeds controle uitoefenen uitgedrukt in cijfers en tabellen. Ik en zoveel lotgenoten met mij hebben zo lang zo vaak moeten vechten. Letterlijk tot we er bij neer vielen. Ik ook!!! Je krabbelt op en het onbegrip blijft frustratie naar collega s en directie en ministerie en allerlei onderzoeksbureau s blijft. Maar met onze doelen voor onze kleuters met onze idealen blijf ik steeds maar stug volhouden. Omdat ik in mezelf en de kleuter geloof. Ik wil mijn kennis en liefde en overtuiging doorgeven. Maar niet meer in eenvast team waarbij ik steeds maar moeten blijven vechten tegen elke onnatuurlijke aanpak die wordt verzonnen die niet kleuteronderwijseigen is. Ik wil niet meer in die valkuil donderen en mezelf daardoor pijn doen.
Dus heb ik er voor gekozen om in te vallen. Dan doet het iets minder pijn ofwel ik laat het mezelf niet meer toe te moeten strijden voor iets waar nauwelijks nog iemand de kern het wezenlijke van snapt waar het om zou moeten gaan. Ik wil geen eenzame roepende meer zijn in de woestijn. Op microniveau Jan ik wel subtiel mijn gewaarde kennis en gevoel kwijt. Die positieve druppels hoop ik nu te verspreiden met mijn liefde en enthousiasme voor goed kleuteronderwijs. Zelfs tot en met groep zes val ik in omdat ik geleerd heb me ziens-en werkwijze aan te passen aan elk kind en aan groepen kinderen.
Jazeker ken ik iemand voor wie dit geldt. En ik ken ook iemand die dat jaren geleden al meemaakte. Het is een zeer intensieve periode voor hen (geweest). Ik zie dat een gespreksonderwerp gelieerd aan kleuters, kleuteronderwijs of commentaar erop (van mensen nu of toen die denken dat je een kleuter als een kleine volwassene kan beschouwen) deze mensen (nog steeds) veel doet. Dan wens ik soms dat ik een ander gespreksonderwerp had gekozen 🙁