Zwartboek – Verhaal 5
Maria wil zich als oud KLOS-er inzetten om het tij te keren. De kleuters en de juffen zouden er gelukkiger door worden!
“De laatste jaren zie ik in mijn baan als kleuterjuf, de kindgerichte aanpak langzaam aan verdwijnen. Vertrouwen dat het goed komt met een kind is aan het veranderen. De angst regeert. De angst dat een kind misschien in zijn latere schoolloopbaan dyslectisch zal worden of andere leerproblemen zal krijgen. Daarvoor moeten we nu toetsen, zelfs met een stopwatch in de hand. Dan kan er bij voorbaat al een rugzak aangevraagd worden. Uitgaan van gevoelige fases daar heeft tegenwoordig ook niemand meer van gehoord. Van bovenaf worden er zo veel eisen gesteld aan ons. Je bent een roepende in de woestijn. Ik zou erg graag in contact komen met scholen waar het wel anders kan.”
Ik vond toetsen altijd leuk als kleuter.
De werkgroep strijdt voor de erkenning van kleutergericht onderwijs!
Ziek is de maatschappij. Een kind mag inderdaad geen kind meer zijn. Werkelijk verschrikkelijk. Ziek Ziek Ziek.
Het kind mag niet meer zijn….
Het virus van het neo-liberale gedachtegoed vreet om zich heen. Zelfs kleuters zijn het slachtoffer. Deze plaag doet denken aan de 14e eeuw. Toen Europa gebukt ging onder de pest. De Zwarte Dood dreigt nu voor menselijkheid en welzijn
Ik ben het helemaal met je eens. Mijn kleinzoon zag ik de afgelopen maand veranderen in een zenuwachtig mannetje, want hij moest goed presteren van zijn juf. Hij kent ook nog niet genoeg letters, hij kent er pas 12, dus moet hij in de RT. Zelf werk ik op een school waar een tweedeling is bij de kleuterjuffen. De “oudjes” vertrouwen erop dat het meestal wel goed komt, de “jonkies” raken gelijk in paniek.
Trudie, oud-klosser.