Na een 45 minuten ‘gewerkt’ te hebben (mijn kring loopt altijd uit, ik wil altijd te veel en krijg te veel inspiratie van de kinderen waardoor het vrijwel altijd langer duurt dan 30 minuten en de speel-werktijd te kort wordt) zing ik mijn aandachtsliedje (doe je handen in de lucht, laat ze zakken met een zucht, handen vast, klappen maar, doe je lippen op elkaar en luister maar (in een langzame maar ook in een hippe coole uitvoering) en geef aan dat we gaan opruimen. Alleen een hand opsteken werkt echt niet bij kleuters, dat is leuk bedacht wanneer alle kinderen met de neus in jouw richting zitten maar je kunt niet verwachten dat wanneer ze met hangende paashaasoren die al het zicht ontnemen op, onder de tafel aan het bouwen zijn of achterstevoren op hun stoel zitten of dromerig naar de eerste groene blaadjes aan de bomen naar buiten turen, een opgestoken hand van de meester opmerken. Tijdens het werken maak ik altijd aantekeningen van alles wat me opvalt, het eigen initiatief van kinderen, de korte of net lange aandachtsboog en concentratie, het kunnen tellen, en/of het beheersen van andere vaardigheden / voorwaarden, enz. enz. enz. zo probeer ik de kinderen optimaal te volgen, soms mee te spelen, uit te dagen, speldenprikken uit te delen, te motiveren, een vlammetje te ontsteken en bij sommigen net een vuurtje te blussen. Aan het einde van de dag zet ik die aantekeningen dan weg in de individuele journaals.
In de klas heb ik 4 wekelijkse taken voor telkens 2 kinderen, die varieëren van de kleedjes en de plantjes wegzetten tot de kastennakijkers, ‘stofzuigers’ en helpende handjes. Het is en blijft belangrijk om kleuters er altijd opnieuw op te attenderen want altijd wanneer ik denk dat iets toch echt inmiddels vanzelfsprekend zou moeten zijn blijkt dat toch weer net niet zo te zijn. Het geheugen van een kleuter is nu eenmaal selectief en (indien gewenst) slechts van korte duur. Zo zit Steffie dan ook apetrots als eerste op haar stoel nadat ik haar al 2 keer toegefluisterd heb vooral het stofzuigen (noem het gerust prullen rapen) niet te vergeten. ‘Oh ja’, zegt ze ‘vergeten’. Één minuut voordat de kleine pauze begint (om 10.15 uur) ziet de klas er weer netjes uit (rommel maken mag maar opruimen moet), staan de bouw en knutselwerkjes weer op de vensterbank en kasten gepropt, zit iedereen op zijn plek en kunnen we de jassen aan gaan doen. Als eindelijk alle kinderen buiten zijn heb ik nog precies 7 minuten pauze, ach ja, je blijft lekker bezig ………
….. wordt vervolgd …..