Zwartboek – Verhaal 5
Maria wil zich als oud KLOS-er inzetten om het tij te keren. De kleuters en de juffen zouden er gelukkiger door worden!
“De laatste jaren zie ik in mijn baan als kleuterjuf, de kindgerichte aanpak langzaam aan verdwijnen. Vertrouwen dat het goed komt met een kind is aan het veranderen.
Angst
De angst regeert. De angst dat een kind misschien in zijn latere schoolloopbaan dyslectisch zal worden of andere leerproblemen zal krijgen. Daarvoor moeten we nu toetsen, zelfs met een stopwatch in de hand. Dan kan er bij voorbaat al een rugzak aangevraagd worden. Uitgaan van gevoelige fases daar heeft tegenwoordig ook niemand meer van gehoord. Van bovenaf worden er zo veel eisen gesteld aan ons. Je bent een roepende in de woestijn. Ik zou erg graag in contact komen met scholen waar het wel anders kan.”
Wat zo belangrijk is: kennis en inzicht in de ontwikkeling van de kleuter. visie daarop hebben, kunnen onderbouwen vanuit theorie: kleuters zijn geen school kinderen, zij leren door ontdekken door te spelen, te ervaren, te doen, te beleven en te verwonderen, door te herhalen, te oefenen, zonder dat het als oefenen voelt maar als spelen en bezig zijn met interessante activiteiten. Ontwikkelings gericht en ervaringsgericht onderwijs zijn stromingen die helemaal passen bij hoe kleuters zich ontwikkelen. De KLOS had een enorme kennis hiervan en leerde leidsters begeleiden , niet onderwijzen (kleuterleidsters ! Geen kleuteronderwijzeressen ;-))
Een kleuter begeleid je in zijn ontwikkeling! )Maar dat begeleiden kan alleen als je die ontwikkeling kent, observeert en weet te begeleiden! Een zeer uitnodigende inspirerende, rijke, betekenisvolle speelleeromgeving: waarbij hoeken en een scala aan materialen is daarbij zeer voorwaardelijk: dát is nl. de basis die als methode dient! Investeer vooral daarin!!
Bij ons gaat het anders! Het kan!! Een goed van de inspectie! Wel sterk in je schoenen staan en praten als brugman.
Goed kunnen onderbouwen en uitleggen. C
Hallo Caroline,
Superfijn om te lezen dat het ook anders kan. Wil je jullie ervaring delen? Je kunt dan een mailtje sturen naar lidaboonstra@wsk-kleuteronderwijs.nl met je verhaal of geef in de mail even aan dat je gebeld kan worden.
Lida Boonstra (kerngroep WSK-kleuteronderwijs).
Inderdaad! Vertrouwen in de eigen ontwikkelkracht van een kleuter is ver te zoeken helaas. Er wordt gemakkelijk aan voorbijgegaan. Tegenwoordig moet alles maar in (handelings)plannen gegoten worden om er vooral voor te zorgen dat eventuele achterstanden ingelopen worden. En juist dáár gaat het mis. Want er wordt aan kinderen van 4 al getrokken en “door de strot” geduwd waar ze qua ontwikkeling nog helemaal niet aan toe zijn, maar ja, het móet, want ze móeten aan het eind van groep 1 de cijfers t/m 10 herkennen en ze móeten in groep 2 al kunnen hakken en plakken en een aantal letters herkennen (iets wat voorheen altijd was voorbehouden aan groep 3!!). Laat kleuters vooral spelen en doen waar ze aan toe zijn, zonder dingen van ze te vragen die te hoog gegrepen zijn. Laten we een (leer)omgeving bieden die uitdagend is en waar elk kind tot zijn recht kan komen, elk in zijn/haar eigen tempo en binnen hun eigen mogelijkheden.
Ik heb laatst een gesprek met iemand gevoerd over het onderwijs, ik zei dat ik een oud kleuterleidster was, waarop zij meteen antwoordde: ohhhh kom bij ons werken! In NH zijn 2 scholen, in Heiloo en Heerhugowaard, die ervaringsgericht werken. Denk dat het een nieuwe stroming is die teruggrijpt naar de oude aanpak.
Ik ben het helemaal met je eens!
Gewoon weer gaan vertrouwen op de kennis en vaardigheden van de echte klossers!!