Het gevoel van Koos (62, therapeut) is dat de tijd rijp is voor een koerswijziging van de visie op leren en opvoeden. Ze noemt een aantal fenomenen in deze turbulente tijd die haar sterken in dat gevoel:
“Ik heb nog geen duidelijk beeld hierover, want alles is nog in ontwikkeling; bijvoorbeeld bij Stichting de Vrije Mare het ‘platform bezield onderwijs’, dat inspirerende filmpje van Sir Ken Robinson, het webseminar van Tex Gunning van Akzo/Nobel, artikelen in Educare, of de visie van Antoinette van Halem (psycholoog voor hoogbegaafden).
Ik ben een kruispunt voorbij en wil graag meewerken een nieuwe visie op leren/opvoeden te brengen, waarbij de essentie van het kind in zijn wezen centraal staat, met het zelflerend vermogen als uitgangspunt. Ik denk dat we in deze turbulente/transitie tijd weer een visie mogen hebben voor de toekomst, en niet die van een eenheidsmal om het systeem ten dienste te zijn. De innerlijke en geestelijke ontwikkeling (spiritualiteit) moet weer terugkomen in het onderwijs. Zoals ze in Finland een leerkracht onderbouw noemen: ‘kaars van de toekomst’!”
Mooi stuk en wat een vooruitziende blik van mij.
Ik ben Lynda Visser en ik ben kleuterjuf.
Een bedreigde menssoort net als de kleuter!
Maar ik laat me niet wegpoetsen in deze maatschappij!
Door mijn opleiding in innerlijk hulpverlenen en mijn spirituele ontwikkeling ben ik dus klaar voor deze vernieuwingen!
We gaan de power terughalen zonder te klagen maar door te doen!
Ik sluit mij aan bij deze steungroep en als jullie me ergens voor nodig hebben dan hoor ik het graag!
Een fijne dag,
Hartelijke groet en veel succes met jullie werk!
Lynda Visser