Marianne heeft de ‘echte’ kleuterleidsteropleiding van vier jaar gedaan (1964 – 1968). Een zeer gedegen opleiding, waarin kleuters goed belicht werden met de juiste begeleiding. Als ze als ambulant begeleider een kleuterklas in kwam zag ze direct of dit geleid werd door een “echte” kleuterleidster of een leerkracht van een PABO:
“Zegt het voort, zegt het voort! Wat ben ik blij dat er nu een landelijke werkgroep is die deze kwestie gaat aanpakken! Je weet niet wat je hoort van “kleuterleidsters” als ze twijfelen of een kind naar groep 3 moet gaan, omdat hij nog geen cijfer/letterherkenning heeft….! Als ambulant begeleider kon ik de scholen extra adviezen geven betreft de ontwikkeling van de grove en fijne motoriek. Als met grove motoriek goed geëxperimenteerd is, volgt de ontwikkeling van de fijne motoriek inderdaad vanzelf.
Vooral het spelen (= leren!) met drie dimensionaal materiaal is een must om afmetingen te ondervinden en afstanden te leren inschatten. Alle soorten materiaal van zacht fluweel tot ruig wol, hardhouten blokken en zand en water ontwikkelen de tast en inzicht in eigenschappen van het materiaal. Pas als dit alles goed “bespeeld” en vooral eëxperimenteerd is met de vrijheid om hardop het spel te mogen begeleiden met taal en zingen (maat/ritme= voorbereiding op o.a. het rekenen!). Er wordt teveel geoefend in de linker hemisfeer (hersenhelft). En het moet zo zijn, dat nieuwe vaardigheden aangeleerd moeten worden in de rechter hemisfeer voordat het via de middenbalk door de linker hemisfeer overgenomen wordt. Beide hersenhelften hebben die vaardigheid dan begrepen en pas dan is de abstracte wereld toegankelijk: Het “felbegeerde” schrijven, rekenen en lezen in het platte vlak. Als dit spelend leren en experimenteren overgeslagen wordt, komen er problemen met het schoolse leren. Dyslexie en Dyscalculie zijn daar voorbeelden van. Het aantal kinderen met deze beperkingen groeit gestaag! Om maar over faalangst te zwijgen…Hoezo meer en meer kinderen met ADHD en/of Dyspraxie (DCD)?
Het probleem is denk ik, dat ouders en familieleden van hun kleuter geen tastbaar resultaat in handen hebben van wat hun kind “geleerd” heeft. Daarom is “de nieuwe kleuterleidster” gaan werken met platte/tweedimensionale bladen. De overheid is daar ook mee aan de haal gegaan en heeft toetsen vastgesteld. Op elke kleuterafdeling heb ik de frustraties hoog op zien lopen. Zelfredzaamheid is ver te zoeken! Het is een schande hoe kleuters in een keurslijf worden gedrukt….Wat zou het mooi zijn, als de student van de opleiding “leraar basisonderwijs” zich 2 jaar kan specialiseren in de leeftijd van 4 tot 8 jaar òf 8 tot 12 jaar.”
“Als dit spelend leren en experimenteren overgeslagen wordt, komen er problemen met het schoolse leren. Dyslexie en Dyscalculie zijn daar voorbeelden van. ”
Dit is wel kort door de bocht.
Ik ben het helemaal eens met het gegeven dat er te weinig motoriek wordt geoefend. Maar ik ben het niet eens met de conclusie die hier wordt getrokken dat dit dé oorzaak is van Dyslexie en Dyscalculie.
Helemaal mee eens! Dit is niet de oorzaak!
Het te weinig spelend leren is wel een oorzaak van faalangst, slechte motoriek, oogsamenwerking enz.
Start weer met het opleiden van kleuterjuffen!
De gedegen kleuteropleiding komt vast weer terug, ik mag het hopen als oud-Klosser!!!
Beginnend als kleuterleidster, daarna basisonderwijs en daarna geheugentrainer kan ik dit alleen maar onderschrijven. Ze slaan op dit moment finaal de plank mis.
En vaak gaat men voor bij dat een kleuter de rekenvaardigheden leert vanuit zijn eigen lijf. Daar begint de ruimtelijke oriëntatie mee!
Zou dit een oplossing kunnen zijn voor het lerarentekort? Veel vrouwen die ik ken zouden dit heel graag willen, maar zien groep 3 t/m 8 niet zitten. Een hele nieuwe generatie klossers erbij, alle PABO mensen voor midden- bovenbouw.