Vraag van de week (1)
Om de Tweede Kamer ertoe te bewegen om naar de praktijk te luisteren in plaats van naar de theorie lanceren wij: DE VRAAG VAN DE WEEK
Indien de vraag jou persoonlijk raakt, reageer dan kort met een eigen ervaring. De WSK zorgt er vervolgens voor dat jullie ervaringen bij de Tweede Kamer terecht komen.
Kleuterleerkracht kreeg van collega groep 3 naar aanleiding van leesproblemen bij een leerling de vraag: ‘Heb jij met dit kind wel genoeg gehakt en geplakt?’
* Heb jij ook een dergelijke ervaring? Hoe ging dat?
Reageren kan hieronder, maar ook via facebook of mail naar
kerngroep@wsk-kleuteronderwijs.nl
(Je reactie via mail wordt anoniem verwerkt als je dat wilt.)
Heb 15 jaar kleuteronderwijs gegeven. Kleuters leren door bewegen, stappen, dansen, klappen, lijfelijk. Hakken en plakken ontdekken ze in het speellokaal, in een liedje een rijmpje, stappen op je naam en die van de ander.
Géén methode voor nodig, want destijds degelijke opleiding gericht op de kleuter gehad.
Treurig om te zien hoe er nu met dit ‘ niet schoolkind ‘ wordt omgesprongen.
Ik ben een oude rot….40 jaar kleuters , oud klosser.
Ik merk steeds vaker aan de ontwikkelingen in het kleuteronderwijs dat het ontbreekt aan de kennis van de ontwikkeling van het kleuterbrein. Niet dat ik daar nou zo deskundig in ben maar dat kleuters ánders leren dan een zgn schoolkind staat als een paal boven water. Kleuters leren door te spelen, door te ervaren. Ze leren, zeg maar, 3 dimensionaal. Letters zijn dat niet, tenzij we ze kleien, met kralen leggen met blokken namaken enz. Sommige kinderen zijn wél geinteresseerd en die moeten we zéker ” bedienen” maar het lijkt steeds meer op door de strot duwen. Één van de voorwaarden om naar groep 3 te gaan is tegenwoordig 17 letter kennen. Ik las laatst van een school waarbij de kleuters hun eigen weektaak moeten plannen!! Een kleuter weet niet eens wat morgen of gisteren is!! Erg verdrietig word ik ervan, er blijft maar weinig over van goed kleuteronderwijs door gebrek aan goed opgeleide jonge kind specialisten . Arme kinderen.
Het ervaren van klanken in liedjes en versjes wordt onderschat, jonge leerkrachten zijn erg gericht op lesjes en prestaties van jonge kinderen.
Er komen steeds meer lessen met letters aan bod, “creatief” geplakt en geknipt, waarbij het eindresultaat voorop staat en niet het proces.
Een kleuter leert echt op een andere manier,Spelen is essentieel en fijn voor een kleuter.Natuurlijk moet je ze rijke taal bieden en laten zien wat je met letters kan doen, maar ga nog niet controleren of ze de letters beheersen,schoolrijpheid is geen ouderwets woord, maar een natuurlijke ontwikkeling.
Vandaag hebben mijn vijfjarigen een boek gemaakt met tekeningen en plaatjes, er werden lukraak letters in gestempeld, want die horen in een boek. Zo begint geletterdheid vanuit de belevingswereld van een kleuter.
Wel plezier hebben in rijmen. Zo ook letters naleggen bij plaatjes. Maar niet hakken en plakken. Een kleuter is een kleuter.
Ik sta achter de visie; rijping voor lezen.
Je oefent met klanken en ook gerust met letterherkenning en het hakken en plakken komt ook zeker voorbij. Helemaal als het kind leesrijp is! Maar het intrainen van auditieve synthese is onnodig tijd investeren. Zeker als het kind niet leesrijp is! Pas als het brein rijp is start dit proces vanzelf en is het leesproces in volle gang!
Maar daar blijven de meningen verdeeld over!
Ik heb ook collega’s die roepen inslijpen die hap!
Tja… dilemma… maar we vechten door!
Ik heb zo’n 20 jaar met kleuters gewerkt en heb het zien veranderen. Ik maak me grote zorgen. Alle problemen die in hogere groepen worden gesignaleerd moeten opgepakt worden in de lagere groepen. Op de manier van de hogere groepen: stampen, herhalen, oefenen, toetsen.
Dus mijn antwoord is JA: ik herken dit helaas. En ik vecht er tegen. Moedeloos word ik ervan, maar ik ga door.
Het probleem is niet alleen bij de kleuters, overal in het onderwijs zie ik dit.
Het gevolg van methodedwang; verslaafdheid aan controleerbaarheid/cijfers/grafieken/toetsen; bemoeienissen van bovenaf en van ‘passend wijs’.
Mag ik meepraten? Ik heb veel te zeggen en 24 jaar ervaring in het onderwijs
Alles op zijn tijd…Een kleuter blijft een kleuter en heeft een totaal andere benadering nodig! Pak de oude opleiding voor kleuterleidsters weer op. De basis moet goed zijn…!! Verdiep je in de kleuter, het zijn geen mini-volwassenen…succes ermee. Luisteren is moeilijk! Ook twintig jaar ervaring met kleuters.
Helemaal gelijk. Specialisatie kleuters is van wezenlijk belang!
En laat ze spelen, spelen en spelen( al spelend ontdekken ze heel veel en met een beetje sturen berijd je vaak nog meer)en dan observeren. Niet dat dwangmatige werken (en alle werkjes tot in de puntjes voorwerken zodat de kleuter niet hoeft na te denken, hoeft te oefenen en vooral zijn fantasie niet hoeft te gebruiken) alles noteren en je kop laten hangen naar de groepen die boven je zitten.
Een kleuter is een kleuter en zeker geen schoolkind!