Het rechtvaardigheidsprincipe

In de afgelope periode heb ik eens gekeken hoe in andere landen kinderen leren rekenen.

1 voorbeeld is: Anzan (mental math):

Deze meisjes kunnen super snel, in hun hoofd, honderdtallen achter elkaar optellen en noemen intussen om de beurt (als grappig spelletje) een dier op.
Alex Bellos: Flash Anzan Shiritori

Hoe leren kinderen dit (de uitleg in tekst):
calculation by anzan
http://www.sorobancymru.co.uk/page28a.html

Er zijn wereldwijd heel wat instituten die dit aan kinderen leren.
Ik heb, n.a.v. van dit voorbeeld, wel eens mensen benaderd met de vraag of dit ook echt rekenen is.
Want volgens mij is dit: het beeldend vermogen van de mens tot in het uiterste trainen.
Nb. volgens sommige mensen in Nederland bestaat beelddenken (= de ook de fantasie van een kleuter) helemaal niet.
De Anzan methode is een geheel andere manier van rekenen dan de wijze waarop de meeste kinderen in Nederland leren rekenen.

Maar hoe in vredesnaam kun je deze twee systemen (het Nederlandse en het Anzan) met elkaar te vergelijken. Van Anzan kan Nederland toch nooit de “wedstrijd” winnen.
Er zijn internationaal volgens mij helemaal geen spelregels/voorwaarden ontwikkeld om uiteindelijk te kunnen meten hoe elk land er voor staat en of deze hun doelen wel halen.
Bij bijv. de olympische spelen en in de wielersport stellen ze (internationaal) toch ook voorwaarden waarom dan bij leren en toetsen van rekenen niet. Het Finse onderwijs toetst bijna niet, maar scoort hoog.

Wiki:
Een level playing field is een rechtvaardigheidsprincipe, waarbij niet noodzakelijk is dat elke speler evenveel kansen heeft om te slagen, maar wel dat alle spelers het spel spelen volgens dezelfde regels.

Hierbij mogen we natuurlijk ook, de vrijheid van onderwijs, niet uit het oog verliezen.
Dit is niet een van de gemakkelijkste opdrachten.
En daarom is het ook wenselijk dat er in de politiek hele wijze mensen komen.

Nederland moet iets, om zich internationaal te profileren en in deze crisis stand te houden, dat is duidelijk.
Maar of de manier waarop en deze wijze van markt veroveren (het best presterende onderwijs stelsel te willen worden) de juiste is, ik weet het niet.
Het gaat momenteel ten koste van kinderen en hun gezinnen en zoals al eerder genoemd veel onnodige zorgkosten!

Dit was de bijdrage: het oneerlijke internationale vergelijk.
Het is bijna voer voor een ethische discussie aan het worden.

Een Nederlandse moeder.

2013-11-05-kind

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *