Om leesrijpheid adequaat te meten is een goed werkend instrument ontwikkeld: de leesrijpheidstoets.
Eerst vraagt men het kind zijn naam, ‘mamma’, ‘pappa’ en andere namen, woorden en losse letters te schrijven – dat is de schrijfproef. Vervolgens maakt men met de gebruikte letters klankzuivere nieuwe woorden – drie van drie letters en twee van vier letters – en laat men het kind deze woorden lezen. Dit is de leesproef. Zie ‘conventioneel lezen’, ‘conventioneel schrijven’ en ‘proeven’.
Sheila Later liked this on Facebook.
Vertrouw op het kind en jouw observaties!
Het is maar de vraag of zo’n leesrijpheidstest nut heeft. Het gaat om een totaalbeeld dat je hebt van een kind. Als een kind er nog niet aan toe is om naar groep 3 te gaan, gun het dan extra tijd om zich te ontwikkelen. Helaas gaat het daar tegenwoordig om. Het totaalbeeld dat je als juf ziet/ervaart is niet SMART. Ik word stront ziek van al die zinloze termen.
Anne-Marie Koppelmans-Simons liked this on Facebook.
Kartini Slob Van Zanten liked this on Facebook.